(Η ιστορία πίσω από την ιστορική φωτογραφία)
Στις 29 Απριλίου του 1961, ο Ρογκοζώφ ένας 26χρονος ακόμα ειδικευόμενος χειρούργος που βρίσκονταν στον Σοβιετικό επιστημονικό σταθμό στην Novolazarevskaya της Ανταρκτικής, έδειξε ανησυχητικά σωματικά συμπτώματα: Είχε αδυναμία, ναυτία, πυρετό και πόνο στη δεξιά λαγόνιο περιοχή.
Ήταν ο μοναδικός γιατρός της επιστημονικής αποστολής (που αποτελούταν από 13 άτομα) και ήταν βαριά άρρωστος. Τα φάρμακα που πήρε για να απαλύνουν τα συμπτώματα δεν είχαν κανένα αποτέλεσμα ενώ αργότερα ο Ρογκοζώφ έκανε ο ίδιος διάγνωση στον εαυτό του:
Είχε οξεία σκωληκοειδίτιδα.
Ο Κοντινότερος Σοβιετικός σταθμός απείχε 900 χιλιόμετρα από την βάση τους.
Αεροπλάνα δεν υπήρχαν άλλα και να υπήρχαν, οι δυσμενείς καιρικές συνθήκες δεν θα τους επέτρεπαν να πετάξουν προς την βάση της αποστολής (Novolazarevskaya) ούτως ή άλλως. Ο γιατρός ήταν βαριά άρρωστος και εγκλωβισμένος στην επιστημονική βάση.
Η μόνη διέξοδος ήταν να χειρουργήσει τον εαυτό του. Τη νύχτα, της 30ής Απριλίου του 1961, ο χειρουργός με την βοήθεια του μηχανολόγου μηχανικού και ενός μετεωρολόγου του σταθμού που τον βοηθούσαν δίνοντας του τα ιατρικά εργαλεία και κρατώντας έναν μικρό καθρέφτη στην κοιλιά του (και βγάζοντας φωτό απ’ότι φαίνεται) ξεκινάει την επέμβαση στον εαυτό του.
Αφού έκανε τοπική αναισθησία με διάλυμα νοβοκαΐνης και έκανε μια τομή 12 εκατοστών στη δεξιά λαγόνιο περιοχή με νυστέρι, και -είτε βλέποντας στον καθρέφτη ή με την αφή του- αφαίρεσε την απόφυση (σκωληκοειδής απόφυση).
Η επέμβαση διήρκεσε 1 ώρα και 45 λεπτά και ήταν επιτυχής. Μέτα από λίγες ώρες και αφού ο Ρογκοζώφ είχε “ράψει” τον εαυτό του τα συμπτώματα της περιτονίτιδας άρχισαν να εξαφανίζονται ενώ ο πυρετός έπεσε.
5 Μέρες μετά ο πυρετός εξαφανίστηκε τελείως ενώ μετά από 7 μέρες ο Ρογκοζώφ αφαίρεσε τελείως τα ράμματα από το σώμα του.Δύο εβδομάδες μετά ο Ρογκοζώφ επέστρεψε στα καθήκοντα του.
Ο Λεονίντ Ρογκοζώφ μετά την επιστροφή του στην Σοβιετική ένωση από την Ανταρκτική τιμήθηκε με μεταλλιο για το κατόρθωμά του. Λίγο αργότερα τελείωσε την πρακτική του πάνω στην χειρουργική και πήρε ντοκτορά. Δούλεψε μέχρι και το τέλος της ζωής του σαν επικεφαλής των χειρουργικών τμημάτων πολλών Σοβιετικών Νοσοκομείων ενώ πέθανε στην Αγία Πετρούπολη το 2000.
Sources: Wikipedia, Historical Pictures
